Parkinson hastalığının tedavisinde yeni

Yazar: Doktor, Ph.D. Kondrashina E.A.

Parkinson hastalığı, hastaları derin bir sakatlığa sürükleyen tüm gönüllü hareketlerin ilerleyen ihlallerinde kendini gösteren ciddi bir nörolojik patolojidir.

Tartılmış kalıtım, istemsiz süreçler (yaşlanma), çeşitli toksinlere maruz kalma, bulaşıcı hastalıklar, kraniyoserebral travma, serebral vasküler lezyonlarla ateroskleroz, ilaçların uzun süre uygulanması (reserpin, nöroleptikler, vb.) Gibi çeşitli nedenler hastalığın gelişimine neden olur. Hastalığın gelişimine neden olan faktörün niteliğine bakılmaksızın, özü sinir sistemi için önemli bir maddenin yoksunluğunda yatmaktadır - dopamin, bunu üreten sinir hücrelerinin kademeli olarak ölmesinden kaynaklanmaktadır.

Parkinson hastalığından şikayetçi olan hastaların ilk şikayeti, artmış kas tonusu ile birlikte kas sertliğidir. Herhangi bir harekete başlamaları zor, yürüme yürümeye başlamış, el yazısı belirsiz, konuşma, yutma ve idrara çıkma yavaş yavaş gelişiyor ve çok ilerlemiş aşamalarda hastalar kendilerini yataklarından çıkamıyor. Hareketleri ve yüz ifadeleri fakir ve yavaştır. Karakteristik eğik duruşa dikkat çekilir. Kaslarda ağrı, kas titremesi, ruh hali ve hafızada sürekli azalma var. Eğer gerekli tedaviyi başlatmazsanız, o zaman, hastalar tamamen hareket etme ve yeme kabiliyetlerini yitirirler, geri dönüşümsüz nefes alma bozukluklarına sahiptirler ve acı veren ölüme yol açarlar.

Hastalığın tanısı, klinik belirtilerin ve muayene sonuçlarının analizinde (elektroensefalografi, manyetik rezonans görüntüleme) bir nöropatolog tarafından belirlenir.

Ne yazık ki, hastanın bu rahatsızlıktan kurtulmasına izin vermenin hiçbir yolu yoktur. İlaç tedavisinin önde gelen yöntemi olduğu düşünülmekte, hastalara dopaminin eksikliğini (levodopa ve analoglar) telafi etmeyi amaçlayan ilaçlar veya kalan sinir hücrelerinin (midantan, mirapeks, selegilin, vb.) Fonksiyonunu korumak ve korumak için nöroproteksiyon için ilaçlar verilmektedir. Bununla birlikte, ciddi istenmeyen etkileri vardır (mide bulantısı, şişme, düşen kan basıncı, halüsinasyonlar, uyku bozuklukları) ve etkileri kademeli olarak düşmekte ve bu da doktorun dozunu arttırmasına neden olmaktadır. Eğer ilaçlar düzelmeye yol açmazsa, cerrahi tedavinin önerilebilirliği sorusu düşünülüyor. Özel bir stereotaktik cihaz kullanarak, doktorlar düşük sıcaklık veya akımların yardımı ile beynin hastalıklı kısmını yok ederler. Ancak bu her zaman hastalara yardımcı olmaz.

Bu nedenle, dünya üzerindeki bilim adamları, hastalığı kontrol altında tutabilen ve gelişimini engelleyebilecek yöntemler aramaya devam ediyor. Alışılmış preparatların yeni biçimleri (örneğin hidrodinamik olarak dengelenmiş bir sisteme sahip olan Madopar), vücuda etki eden uzun bir süre ve daha az yan etki geliştirilmiştir. Nöroprotektif aktivite (minosiklin, kreatin) içeren ilaç ve madde çalışmalarının sonuçları cesaretlendirilmiştir ve besin takviyeleri, koenzim Q10'un bileşeninin etkinliği araştırılmıştır. Bu arada Parkinson hastalığında diyet önemli bir rol oynar.

Bilimsel çalışma, beyin eğitiminin hareketler üzerine yönlendirilmiş düşünceler biçimindeki olasılıklarını değerlendirmeye devam ediyor.

Cerrahlar beyindeki motor kortikal alanların ve subkortikal yapıların manyetik uyarılmasına dayanan yeni tedavi yöntemlerini ortaya koymaktadır. Sinir hücrelerinin aktivitesini arttırır. Birçok yabancı klinikte, kök hücre ve embriyonik dokuyu kullanan teknikler üzerinde ciddi umutlar bulunmaktadır.

2013/04/18